جاستین درو بیبر (به انگلیسی: Justin Drew Bieber) (زادهٔ 1 مارس1994)؛ خواننده،ترانه سرا، بازیگر و سرگرمی‌ساز نوجوان اهل کانادا است.
او در سال ۲۰۰۷، با قرار دادن ویدئوهایی از خواندن خود در یوتوب، در بین کاربران آن وب‌گاه محبوب شد و در سال ۲۰۰۸ توسط اسکوتر براون، (کسی که بعدأ مدیر برنامه‌هایش شد) به صنعت موسیقی وارد شد. او به طور رسمی خوانندگی را از سال ۲۰۰۹ و با انتشار آلبوم چندآهنگهٔ دنیای من شروع کرد. در سال ۲۰۱۰ اولین آلبوم استودیویی‌اش با نام دنیای من ۲ که ادامهٔ آلبوم چندآهنگهٔ قبلی‌اش با نام دنیای من بود، منتشر شد و در رتبهٔ ۱ جدول بیلبورد ۲۰۰ جای گرفت.
پس از انتشار آلبوم دنیای من ۲ توری جهانی را با نام تور دنیای من آغاز کرد. فیلم سه‌بعدی او نیز با نام هرگز نگو هرگز که یک مستند کنسرتی است در اوایل سال ۲۰۱۱ اکران شد و به پرفروش‌ترین فیلم مستند، موزیکال و کنسرتی تاریخ آمریکا تبدیل شد. در اواخر سال ۲۰۱۱ دومین آلبوم استودیویی وی با نام زیر دارواش به بازار آمد که همانند آلبوم اولش، شمارهٔ ۱ جدول بیلبورد ۲۰۰ شد. سومین آلبوم استودیویی وی با نام باور در پایان بهار ۲۰۱۲ پخش شد.
بیبر (به گفتهٔ خودش) تحت تأثیر هنرمندان سیاه‌پوست همانند مایکل جکسون است. او در سال ۲۰۱۱ از طرف مجلهٔ تایم به عنوان یکی از ۱۰۰ فرد تأثیر گذار سال انتخاب شد. همچنین در سال ۲۰۱۱ به عنوان دومین فرد ثروتمند زیر ۳۰ سال ۱۲ ماه گذشته نیز معرفی شد. در سال ۲۰۱۲ مجلهٔ فوربس اعلام کرد که درآمد بیبر در دو سال گذشته ۱۰۸ میلیون دلار بوده است و تا مه ۲۰۱۲ بیش از ۱۵ میلیون نسخه از آلبوم‌هایش در جهان به فروش رسیده است. همچنین توسط همین مجله در رتبهٔ سوم فهرست صد شخصیت مشهور قدرتمند سال ۲۰۱۲ قرار گرفت.[۱]
جاستین بیبر در تاریخ ۱ مارس ۱۹۹۴ (۱۰ اسفند ۱۳۷۲) در لندن، انتاریو به دنیا آمد و در شهر استرت‌فورد، انتاریو[و ۱] بزرگ شد. پدر بزرگ پدری او اهل آلمان بود که مدت‌ها قبل به کانادا مهاجرت کرد. مادر جاستین، پتی مالته،[و ۲] نیز فرانسه-کانادایی تبار است. مادرش وقتی که ۱۸ ساله بود جاستین را باردار شد. وقتی جاستین ۲ ساله بود پدرش، جرمی بیبر،[و ۳] برای ازدواج با زن دیگری پتی را طلاق داد و مادرش او را به تنهایی و با درآمد کمی که از کارش بدست می‌آورد بزرگ کرد. در حالی که جاستین بزرگ می‌شد مادرش نحوهٔ نواختن پیانو، درام، گیتار و ترومپت را به او آموخت. اوایل سال ۲۰۰۷ زمانی که او ۱۲ ساله بود در مسابقه‌ای محلی که در شهر استرت‌فورد برگزار می‌شد شرکت کرد و آهنگی از نی-یو به نام «So Sick» را خواند و به رتبه دوم رسید. سپس مادرش فیلم‌هایی از این مسابقه را در یوتوب گذاشت تا دوستان و آشنایان آن را ببینند. پتی که متوجه علاقه مردم به فیلم‌های پسرش شد شروع به گذاشتن فیلم‌های جدیدی از او در یوتوب کرد. او به این کارش ادامه داد تا این که بازدید از ویدیوهای پسرش به ۱۰ میلیون رسید.
پیشه
۲۰۰۸: آغاز کار
جاستین در نیویورک ۱ سپتامبر ۲۰۰۹
بعد از محبوبیت ویدیوهای بیبر در یوتوب، اسکوتر براون به طور تصادفی یکی از ویدیوهای او را مشاهده کرد. براون که تحت تاثیر استعداد بیبر قرار گرفته بود، شروع به تماشای تمام ویدیوهای او در مسابقهٔ مدرسه کرد و در نهایت با پتی تماس گرفت تا پیرامون استعداد فوق العادهٔ پسرش صحبت کند. پتی در ابتدا علاقه‌ای به این که پسرش یک سوپر استار شود نشان نمی‌داد اما بعد از مدتی رضایت داد تا براون، جاستین را برای ضبط چند آهنگ آزمایشی به آتلانتا ببرد. یک هفتهٔ بعد، براون، جاستین را با آشر، خوانندهٔ معروف پاپ و آر اند بی آشنا کرد. به این ترتیب بود که جاستین به گروه موسیقی ریموند و براون (گروه موسیقی آشر ریموند و اسکوتر براون) که به اختصار آربی‌ام‌جی خوانده می‌شد، پیوست. در اکتبر ۲۰۰۸ بیبر قرارداد خود را با کمپانی آیلند رکوردز امضا کرد و اسکوتر براون مدیر برنامه‌های او شد. در همان زمان جاستین به همراه مادرش به آتلانتا نقل مکان کرد.
۲۰۰۹: آلبوم دنیای من
در ژوئیه ۲۰۰۹ اولین تک‌آهنگ بیبر با نام «یک بار» در رادیو پخش شد. این تک‌آهنگ در اولین هفتهٔ انتشارش توانست رتبه ۱۲ را در جدول ۱۰۰ اثر برتر کانادا و رتبهٔ ۱۷ را در جدول ۱۰۰ اثر برتر بیلبورد بدست آورد. اولین اثر بیبر با نام «دنیای من» که آلبومی چندآهنگه (EP) بود، در تاریخ ۱۷ نوامبر ۲۰۰۹ روانه بازار شد. این آلبوم در بیلبورد ۲۰۰ به رتبهٔ ۶ دست یافت و در کمتر از یک سال، ۱ میلیون نسخه فروش داشت.[۲] سه تک‌آهنگ این آلبوم به نام‌های «یک دختر تنها»، «مرا دوست بدار» و «دختر محبوب» در جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد جز ۴۰ اثر برتر شدند.
در ۲۰ دسامبر ۲۰۰۹ جاستین آهنگ «روزی در کریسمس»[و ۴] را به مناسبت کریسمس برای رئیس جمهور آمریکا، باراک اوباما و همسر او، میشل، در کاخ سفید اجرا کرد. («روزی در کریسمس» را استیو واندر در سال ۱۹۶۷ برای کریسمس خواند و مایکل جکسون آن را برای کریسمس ۱۹۷۰ باز خوانی کرد).
او همچنین در پنچاه و دومین مراسم اهدای جوایز گرمی حاضر شد. در همان شب پس از مراسم گرمی جاستین به همراه ۸۴ خوانندهٔ دیگر برای خواندن تک‌آهنگ خیریه «ما دنیاییم ۲۵ برای هائیتی» که به مناسبت ۲۵اُمین سالگرد ترانهٔ «ما دنیاییم» و جمع‌آوری کمک برای زلزله زدگان هائیتی بازخوانی می‌شد به استودیویی رفتند. جاستین در بین آن خوانندگان جوان‌ترین بود. («ما دنیاییم» نوشتهٔ مایکل جکسون و لایونل ریچی، برای کمک به قحطی زدگان آفریقا به همراهی ۴۳ تن از ابر خوانندگان آن زمان بعد از مراسم گرمی در سال ۱۹۸۵ ضبط شد).
۲۰۱۰: آلبوم دنیای من ۲٫۰
این آلبوم اولین آلبوم استودیویی بیبر است. قبل از دنیای من ۲٫۰، آلبومی چند آهنگه به نام «دنیای من» که تنها ۲۵ دقیقه زمان داشت منتشر شد. در ۱۹ مارس ۲۰۱۰ اولین آلبوم استودیویی بیبر با نام «دنیای من ۲.۰» منتشر شد. اولین تک‌آهنگ این آلبوم، ترانهٔ «عزیزم» بود که با هم‌خوانی لوداکریس در ژانویهٔ ۲۰۱۰ منتشر شد و با فروش بیش از ۶ میلیون نسخه تا پایان سال ۲۰۱۰، پرفروش‌ترین و موفق‌ترین ترانهٔ وی تا به امروز است.[۳] این ترانه در جداول موسیقی آمریکا به رتبهٔ ۵ رسید و در هفت کشور دیگر در ۱۰ ترانهٔ برتر قرار گرفت و در فرانسه شماره ۱ شد. سپس او اولین تور رسمی خودش را با نام «تور دنیای من» در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۰ (۱ مرداد ۱۳۸۹) و از شهر هارتفورد آغاز کرد. در ماه ژوئیه ۲۰۱۰، بیبر، جستجو شده‌ترین فرد مشهور در اینترنت بود. در همان ماه، ویدئوی ترانهٔ «عزیزم»، با بیش از ۲۵۰ میلیون بازدید در سایت یوتوب، به «پربازدیدترین ویدئوی تاریخ تاسیس یوتوب» بدل گشت. هم زمان با این اتفاق، این ویدئو به «دوست داشتنی‌ترین ویدئوی یوتوب» تبدیل شد. اما در سال ۲۰۱۲ ویدئوی «گانگام استایل» با بازدید بیش از ۱ میلیارد بار رکورد «عزیزم» را شکست. در سپتامبر ۲۰۱۰ گزارش شد که حساب کاربری بیبر در توییتر، به تنهایی ۳ درصد از ترافیک روزانهٔ این سایت را دارد.
در ژوئیه ۲۰۱۰، او کار ضبط دومین آلبوم استودیویی خود را آغاز کرد.
۲۰۱۱: فیلم سه‌بعدی هرگز نگو هرگز و آلبوم زیر دارواش
در فوریه ۲۰۱۱ فیلم سه‌بعدی‌ای به نام جاستین بیبر: هرگز نگو هرگز به کارگردانی جون چو، کارگردان فیلم Step Up 3D اکران شد. این فیلم توانست رکورد فیلم این آخرش است مایکل جکسون (۲۰۰۹) را در میزان فروش در کشور آمریکا بشکند و به پرفروش‌ترین فیلم موزیکال، کنسرتی و مستند آمریکا تبدیل شود.
در سال ۲۰۱۱ او از طرف مجله تایمز به عنوان یکی از ۱۰۰ فرد تأثیر گذار سال انتخاب شد.[۴] در مه ۲۰۱۱ جاستین بیبر ۶ جایزهٔ بیلبورد را از آن خود کرد. در این مراسم، جاستین بیبر و امینم، هر یک با ۶ جایزه، بیشترین تعداد جایزه را از آن خود کردند.[۵]
او در ژوئن ۲۰۱۱، از طرف مجلهٔ فوربس به عنوان دومین فرد ثروتمند مشهور زیر ۳۰ سال در ۱۲ ماه گذشته انتخاب شد. او در این فهرست جوان‌ترین ستارهٔ موسیقی بود. طبق بررسی‌های این مجله، دستمزد او در ۱۲ ماه گذشته، ۵۳ میلیون دلار بوده‌است.[۶]
بیبر از این زمان به بعد رابطه‌ای عاشقانه‌ای با سلنا گومز برقرار کرد. رابطه‌ای که تا مدت‌ها از طرف هر دو تکذیب می‌شد.[۷]
دومین آلبوم استودیویی جاستین با نام زیر درخت دارواش در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۱ (۱۰ آبان ۱۳۹۰) منتشر شد. این آلبوم در هفتهٔ اول انتشارش در رتبهٔ ۱ جدول بیلبورد ۲۰۰ قرار گرفت و باعث شد تا جاستین به جوان‌ترین خوانندهٔ تاریخ تبدیل شود که آلبوم کریسمسش در جدول آمریکا شماره یک می‌شود. رکورد قبلی برای آلبوم کریسمسِ الویس پریسلی بود که در سال ۱۹۵۷ و در ۲۴ سالگی‌اش منتشر شد.[۸] همچنین زیر درخت دارواش سومین آلبوم جاستین است که در جدول بیلبورد ۲۰۰ شماره یک می‌شود. جاستین بیبر با این آلبوم به اولین خواننده‌ای تبدیل شد که قبل از تولد ۱۸ سالگی‌اش، ۳ آلبوم شماره یک در جدول بیلبورد ۲۰۰ دارد. (اولین آلبوم شماره یک او دنیای من ۲.۰ و دومین آلبوم هرگز نگو هرگز - ریمیکس‌ها بود.)[۹]
۲۰۱۲: آلبوم باور
جاستین در اوایل سال ۲۰۱۲ میلادی و در آستانهٔ ۱۸ سالگیش، در مصاحبه‌ای با مجلهٔ وی، از حرفه و تأثیرش در آینده سخن گفت:
من هرگز نمی‌خواهم چیزی شوم که مردم می‌خواهند. اینکه در پارتی‌های شبانه شرکت کنم و گرفتار الکل شوم. من هرگز نمی‌خواهم طوری رفتار کنم که احترام بچه‌ها و والدین‌شان را از دست بدهم. من می‌خواهم توانایی انجام کاری که مایکل جکسون کرد را داشته باشم. او همواره ترانه‌های پرهیزکارانه و پاک می‌خواند. و همیشه بچه‌ها، مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌هایشان او را دوست می‌داشتند. من نمی‌خواهم در مورد رابطه‌های جنسی و مواد مخدر بخوانم و ناسزا بگویم. می‌خواهم در مورد عشق بخوانم و شاید وقتی بزرگ‌تر شدم بیشتر عاشق شوم. اما می‌خواهم مورد احترام همه باشم.[۱۰][۱۱]
در پایان بهار ۲۰۱۲، چهارمین آلبوم استودیویی بیبر با نام باور منتشر شد. این آلبوم در جدول بیلبورد ۲۰۰ به رتبهٔ یک رسید و تبدیل به چهارمین آلبوم شماره یک بیبر در این جدول شد. تور باور نیز به منظور تبلیغ آلبوم از سپتامبر ۲۰۱۲ شروع شد. در ماه نوامبر ۲۰۱۲ جاستین در مراسم جایزه موسیقی آمریکا برنده سه جایزه از جمله بهترین هنرمند سال شد. ریانا و کتی پری از جمله نامزدهای این جایزه بودند.[۱۲]
| ” |
بسیاری از مردم مخاطبان تو را با مخاطبان مایکل جکسون و گروه بیتلز مقایسه می‌کنند ... اینان اسطوره‌های غول آسایی هستند که چهره‌ی موسیقی زمان ما را به کلی دگرگون ساختند، اما هیچیک از آنها با سرعتی که تو طی این مدت کوتاه به شهرت رسیدی، معروف نشدند. تو محصول رسانه‌های جمعی هستی، بنابراین هرگز پیش از این ستاره‌ای مانند تو نبوده است. |
“ |
|
—اپرا وینفری در مصاحبه با بیبر، [۱۳]
|
بیبر در پایان نوامبر مصاحبه‌ای با اپرا وینفری انجام داد. اپرا از این مصاحبه به عنوان بزرگ‌ترین مصاحبه‌اش از زمان مصاحبه با مایکل جکسون در سال ۱۹۹۳ نام برد. اپرا گفت که هرگز ستاره‌ای مانند بیبر بر روی زمین نبوده است، زیرا بیبر طی مدتی کوتاه از طریق توییتر، فیس‌بوک و رسانه‌های جمعی به شهرت بسیار رسید و «محصول رسانه‌های جمعی است». اپرا او را همانند جکسون و بیتلز و الویس پریسلی «پدیدهٔ دوران معاصر» و دارای میلیون‌ها هوادار توصیف کرد.[۱۳][۱۴]
بیبر در همین ماه مدال «ملکهٔ الیزابت دوم» را که به مناسب شصتمین سالگرد سلطنت ملکهٔ انگلستان ساخته شده بود از استیفن هارپر نخست وزیر کانادا دریافت کرد.[۱۵] وب‌گاه توییتر در پایان سال ۲۰۱۲ اعلام کرد که توییت بیبر در گرامی‌داشت مرگ الینا روث، کودک شش ساله‌ای که مبتلا به سرطان مغز بود بیشترین تعداد بازتوییت را پس از توییت باراک اوباما پس از پیروزی در انتخابات داشته است.[۱۶]
تاثیر اینترنت در موفقیت بیبر
روزنامهٔ آبزرور که در انگلستان منتشر می‌شود، در گزارشی اعلام کرده که تاثیرات بیبر در بین جوامع مجازی، بیشتر از افرادی چون باراک اوباما و دالایی لاما است. مطابق گفتهٔ جن هافمن از روزنامهٔ نیویورک تایمز، «یکی از تاثیرات بیبر در جوامع مجازی، حساب کاربری او در سایت یوتوب است. قبل از این که بیبر اولین اثر خود را (دنیای من) منتشر کند، حساب یوتوب او تا اواسط ماه نوامبر ۲۰۰۹، میلیون‌ها بازدید داشته است». بیبر این موفقیت را مدیون اسکوتر براون بود. اولین کاری که براون کرد، بارگذاری ویدئوهای خانگی بیشتر از بیبر در یوتوب بود تا رتبهٔ جاستین در یوتوب بالاتر برود.
من گفتم: جاستین. طوری بخون که انگار کسی در اتاق نیست. ما با دوربین‌های گرون قیمت فیلم نمی‌گیریم. ما این کار رو به بچه‌ها می‌سپاریم. بزار اونا این کارو انجام بدن.
بیبر همچنان به بارگذاری ویدئوهای جدید در همان حساب کاربری ادامه داد و یک حساب کاربری در سایت توییتر نیز راه‌اندازی کرد و به طور مرتب با طرفدارانش ارتباط برقرار کرد. این حساب بیبر در توییتر، تا نوامبر ۲۰۱۰، ۶ میلیون دنبال کننده را جذب خود کرد. هم اکنون به طور متوسط روزانه ۲۴،۰۰۰ دنبال کننده به این حساب اضافه می‌شود. این دو حساب کاربری نقش اصلی را در شناساندن بیبر و همچنین فروش ترانه‌هایش داشته است به طوری که موزیک ویدئوی ترانهٔ «یک بار» پس از بار شدن در یوتوب به سرعت، به فروش رفت.
انتقادات و جنجال‌ها
جاستین بیبر در حال اجرای کنسرت در جشن «غلتاندن تخم مرغ» در
کاخ سفید در ۵ آوریل ۲۰۱۰
بیبر در اغلب مواقع، به خاطر جوان‌تر نمایاندن چهره و صدای خود نسبت به سنش و همچنین موسیقی تین-پاپش و ظاهر و توجه مداوم رسانه‌ها، مورد انتقاد قرار می‌گیرد. نیک کالینز از روزنامهٔ دیلی تلگراف بر این باور است که: «شخصیت و طرز برخورد بیبر، به ویژه، نوع واکنشش در برابر منتقدان اینترنتی‌ای که دربارهٔ ظاهر نوجوانانه‌اش، آهنگ‌های تین-پاپش، وجه‌اش به عنوان بتی که دختران نوجوان عاشقش هستند و شیوهٔ رفتار و سخن گفتنش، او را نقد و نکوهش می‌کنند، تند و هجومی به نظر می‌رسد. که این رفتار از نظر مخالفان و منتقدان بیبر بیشتر مناسب رپرهاست تا شخصی مانند او که از طبقهٔ متوسط برخاسته است».[۱۷]
همچنین او به طور مکرر هدف وبلاگ‌ها، هکرها و به خصوص گروه‌های ناشناس سایت ۴چن، کاربران یوتوب و گروه‌های کاربری در فیس بوک قرار گرفته است. از موفق‌ترین کارهای این گروه‌ها، تبدیل کردن واژهٔ «جاستین بیبر سیفیلیس» به یکی از پرجستجوترین واژه‌های گوگل در سال ۲۰۱۰، هک کردن ویدئوهای بیبر در یوتوب به طوری که کاربران در هنگام بازدید از آنها به سایت‌های دیگر راهنمایی می‌شدند و یا با پیامی مبنی بر اینکه: «جاستین بیبر در تصادف رانندگی جان خود را از دست داد» مواجه می‌شدند، تغییر عکس او در سایت به یک عکس پورنوگرافی و همچنین پخش کردن شایعات و جک‌های مختلف از قبیل: بیبر مرده است، به مکتبی گراییده است و حتی اینکه مادرش، پتی مالته، در ازای ۵۰،۰۰۰ دلار قرار است عکسی بدون لباس را از خود بر روی جلد مجلهٔ پلی بوی چاپ کند. تمام این ماجراها باعث شد تا شرکت‌های اینترنتی، سیستم‌های امنیتی خود را برای جلوگیری از نفوذ هکرها تقویت کنند؛ بیبر هم در توییتر خود نوشت که هنوز زنده است و آن شایعه دربارهٔ مادرش دروغ بوده و باعث «از کوره در رفتنش شده است».
از جالب توجه‌ترین اتفاقات، کمپینگی بود که قرار بود جاستین بیبر را تحت عنوان تور جدیدش به کره شمالی ببرد. این کمپینگ در پی رای دادن کاربران سایت‌های ۴چن، دیگ و ردیت در سایت رسمی تور بیبر به راه افتاد. اما این کار غیر ممکن بود، زیرا دولت کرهٔ شمالی به بیبر برای وارد شدن به این کشور اجازه نمی‌داد. گروه موسیقی یونیورسال هم هرگونه دخالت در این رای گیری را رد کرد و در مصاحبه با بی‌بی‌سی، این اتفاق را «فریب اینترنتی» خواند.
اتهام پدر بودن
در ماه نوامبر ۲۰۱۱ دختری ۲۰ ساله با نام ماریا یتر (Mariah Yeater) اعلام کرد که جاستین پدر بچهٔ ۳ ماهه‌اش است. او گفت که در کنسرت ماه اکتبر شهر لس‌آنجلس که در سالن استیپلز سنتر برگزار شد، محافظ شخصی جاستین او را به پشت صحنه دعوت کرد.
ما سریعاً متوجهٔ رابطهٔ عاشقانهٔ بین خودمان شدیم، و شروع به بوسیدن هم کردیم. کمی بعد جاستین پیشنهاد کرد که به یک مکان خلوت برویم تا تنها باشیم ... من قبول کردم. و او به من گفت که می‌خواهد با من کمی عشق‌بازی کند و گفت که این «اولین بارش» است.
این دختر از جاستین تقاضا کرده است تا هزینهٔ نگه‌داری و آسایش بچه‌اش را بپردازد. همچنین جلسهٔ شنودی برای رسیدگی به این شکایت در دادگاه در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۱ (۲۴ آذر ۱۳۹۰) برگزار شد.[۱۸] جاستین این شایعه را رد کرد و در پاسخ گفت که هرگز این دختر را ندیده است.[۱۹]
من به شایعات اهمیت نمی‌دم ... من بر واقعیت متمرکز می‌شوم ... مرا براساس موسیقی‌ام قضاوت کنید.
[۲۰]
اما وکلای ماریا یتر می‌گویند که «شواهد معتبری» دارند تا ثابت کنند جاستین پدر آن بچه است.[۲۱] جاستین بیبر نیز اعلام کرد که آزمایش دی‌ان‌ای (DNA) می‌دهد تا «ثابت کند که پدر بچه‌ای نیست».[۲۲]
اعتقادات و گرایش‌های مذهبی
مذهب
جاستین بیبر یک مسیحی است[۲۳]
من یک فرد مذهبی نیستم. من یک روحانی‌ام ... من باور دارم که یک قدرت بالاتر از هدایت در زندگی همه وجود دارد! من برای تایید کردن دعاهایم به کلیسا نمیرم و به جای این کار تمرکز بر دعا کردن به صورت خصوصی با خدا میکنم ... ما آدم‌های مذهبی زیادی داریم. من سعی ندارم به اون‌ها توهین کنم ولی فکر کنم اون‌ها گم شدند و فقط به کلیسا میرن ... ولی برای من اینطور نیست. من به کلیسا نمیرم ولی به جاش تمرکز بر دعا کردن میکنم. مردم می‌تونن بگن که «اگر تو به کلیسا نمی‌ری پس مسیحی نیستی!» اما هستم. من با او حرف می‌زنم.
[۲۴]
قابل ذکر است که جاستین در اواخر سال ۲۰۱۱ میلادی عکس مسیح را بر روی پای چپش خالکوبی کرد.
اسکوتر براون، مدیر برنامه یهودی جاستین بیبر و کسی که اولین بار استعداد وی را در اینترنت کشف و او را به دنیای حرفه‌ای موسیقی وارد کرد در مصاحبه با روزنامهٔ هاآرتص، نخستین بار پرده از گرایش‌های یهودی جاستین برداشت.[۲۵] همچنین اسکوتر براون در فیلم مستند «جاستین بیبر: هرگز نگو هرگز» بیان کرد که جاستین قبل از شروع همه کنسرت‌هایش ابتدا دعای «شیما» (نیایش یهودیان) را با گروه موسیقی‌اش زمزمه می‌کند و پس از آن دعای مسیحیان را می‌خواند، اسکوت
نظرات شما عزیزان:
